Tutsak oldugu durumu düsündü bir an. Milyonlarca profesyonel katil, tek tek hücrelerine binmis, bastan ayaga bütün bedenine saldiriyordu. Sinemada bir aksiyon filmi izlerken, ona nazikce sinemadan cikmasini söylüyorlardi sanki. Hayatin, onun icin tam kivama geldigini düsündügü anda, elde etmek icin savastigi her seyi, ictenlikle sevdigi her seyi, esini, kizini, meslegini, evini, pozisyonunu kaybediyordu. Tam da mümkün olan en iyi sekilde oynamaya basladigi bir anda, kim ya da ne oldugunu bilmedigi biri, ansizin ondan, oyundan cikmasini istiyordu sanki. Ilk kez, sadece kendine ait hissettigi bir seyi kaybetmekte oldugunu sezdi. Adil olmayan bir oyunda aldatildigini hissetti. Tipki cocuklugundaki gibi ansizin oyuncaklarini ondan almislardi sanki. Aglamak istiyordu. Ciglik atmak, itiraz etmek, yalvarmak, küfretmek. Disariya cikip neresi oldugunu bilmedigi bir yerde Ne istiyorsunuz benden diye bagirmak istiyordu.
