Yar Gidiyorum yar Ama kacmiyorum. Baskasina gitmiyorum. Üzülmene kiyamadigim kelebek tenine degen, kanadini kiran olur korkusundan gidiyorum. Uzak degil gittigim yer. Biliyorum gelip bulacaksin beni. Biliyorum Tanri bekletmeyecek beni. Biliyorum kiracagim bu gidisimle seni. Gül tenin incinip gül dalin kirilacak. Ama üzülme yar. Düsünsene dünyada kime yazildi böyle ask. Icimi bilenin icini bilmek kime yazildi

Gökyüzünün sahitliginde sevdik biz, Tanri böyle istedi. Öylesine cikmadik birbirimizin yoluna. Yol ki ona revan olan bilir onun halini.

Korkma, gidisim ürkütmesin seni. Kacis ve korku degil bu. Tam aksi, benim erkekce durusum bu. Sana verdigim söz var icinde bu gidisin. Bir kiyis bir kaybolus degil, aksine varolus bu, hakikatin özüne yürüyüs olacak benim icin. Diyecekler ki hakli. Yahut neden böyle yapti kacti. Kacmak yakismadi. Desinler. Kacmak degil bu. Caninin icindeki cana, canimiza hürmet bu bilesin. Ömrüm boyunca icime düsen senden baskasi degil ki bu nasil bir yildirimdi bilemedim. Öyle sevmis ki Tanrim bizi, yolumuzu birledi...