Postallinin siirleri bircok gazete ve dergide, Kar Cicegi mahlasiyla bazen de kendi ismi ile yayinlanmistir. Topra-ga Bir Can Düstü, Can Cicegim ve Yüregime Elif Düstü isimli üc tane siir kitabi yayinlanmis bulunan Postallinin siirleri Anadolu Hececileri isimli ortak bir siir kitabinda ve alti siir antolojisinde yer aldi. Cesitli yarismalarda üc birincilik, bir ücüncülük, bes kez de mansiyon ödülü aldi. Anayurt Gazetesi 3. Edebi-yat ve Siir Yarismasinda Takdir Belge-si, Kayseri Kültür Dernegi ile Anadolu Ilim ve Edebiyat Eserleri Sahipleri Meslek Birligi tarafindan da ödüllendirilmis bulunmaktadir.
O, bir Anadolu insani, ümmet ve mem-leket sevdalisi, ailesinin de toplumun da ayrilmaz parcasidir. Siirlerinde va-tan ve din sevgisi, dünyevi ve ilahi ask ile Mevlana tarafindan Seb-i Arus Dü-gün Gecesi olarak adlandirilan ölüm ani cokca boy gösterir. Yaylalardaki kevenler de, ahalinin derdi de sairin satirlarinda cicek acar;

Yetim bir yavruyu, pek üzgün gör-düm,
Yürek yandi, pisti, köze dokundu.
Sacini oksadim, derdini sordum,
Ic cekti, agladi, öze dokundu.

Siir; Sairin icini döktügü yalcin daglar-dir, dertlestigi dostudur, satirlari tirma-layan cigligidir, haykirisidir. Kar Cicegi yillardir süren bu yolculuktaki mahlasi-dir. Bunca cicek varken aslinda KarCicegini kendinden bir parca görü-sü, onun yasadigi zorluklara karsin ayakta ve tevazu ile durusundandir. Sair, kendi hissiyatini Kar Ciceginde görür, bizlere Kar Ciceginde görünür. Görebilmek ümidi ile...

Siiri bilmeyene anlatamam siiri
Kaymaga limon sikar, bala katar zehiri
Ne gül tanir, ne gülsen, bülbüldeki aski hic
Duygusu olmayanlar, nasil duyar sairi