Onunla tanistigimda renklerini kaybettigini düsünen, mutsuz ve sessiz biriydi. Ona Bayan Renk dedim cünkü sandiginin aksine siyah ve griyi degil, gökkusaginin tüm renklerini icinde tasidigina inandim. Birlikte gökkusagini bulmaya calisirken renklerin anlamlarini bambaska bir bakis acisiyla ögrenecegimi tahmin etmemistim.
Ask denen seyin ne oldugunu o anda kavriyorum. Yillarca insanlari dinledim. Onlar icin üzüldüm, onlari iyi hissettirmeye calistim. Ama hic onlarla birlikte gercek alamda aci cekmedim. Birinin acisini, mutlulugunu, umutlarini ve caresizligini kalbinde hissedebilmenin mümkün olduguna inanmazdim ama oluyormus iste. O güldügünde gülmek istememi, üzüldügünde acisini hissetmemi nasil aciklayabilecegimi bilmiyorum. Belki de ask anlamsiz duygularin sevgiyle sarmalanmis halidir. Belki de ask insanin aciklayamadigi duygulara taktigi herhangi bir isimdir. Bu her neyse, sonucu ne olursa olsun, yasayabildigim icin hayatim boyunca minnettar olacagimi biliyorum.
