Cuvallamanin Queer Sanati heteronormatif, kapitalist bir toplumun geleneksel algilarina, bilmenin toplum tarafindan tasdiklenmis yöntemlerini teyit etmekten öteye gidemeyen akademik disiplinlere, cigir actigini iddia eden ancak beylik iddialari tekerrürden ibaret olan toplumsal elestirilere alternatifler sunuyor. Judith Halberstam, farkli seviyelerde etkili olabilecek bir düsünme ve yazma sekli olarak alcak teoriyi öneriyor. Alcak teori sira disi arsivlerden yola cikilarak olusturulan ve ciddiye alinmama riski de tasiyan bir teori. Insani cuvallamaya ve yolunu kaybetmeye, anlasilmasi güc durumlara iliskin cevap verilmesi zor sorular sormaya ve mantiga aykiri görünen direnis bicimleri bulmaya yöneltme egilimi gösteren bir teori. Yazar, yüksek kültürle alcak kültür, yüksek teori ve alcak teori arasinda mekik dokuyarak popüler kültürde, avangard performanslarda ve queer sanatta beklenmedik ve yikici olanin pesinde. Insani hayatin, askin ve libidonun karanlik tarafiyla yüzlesmeye zorlasa da cuvallama bazen daha yaratici, yardimlasmaya acik ve sasirtici var olma yollari sunabilir.

Bu piyasasi olmayan bir sanat hikayesi, senaryosu olmayan bir dram, ilerleme göstermeyen bir anlatidir. Cuvallamanin Queer Sanati imkansizin, olanaksizin, ihtimal dahilinde olmayanin, meziyetsizin etrafinda dönüyor. Sessiz sedasiz kaybediyor ve kaybederken yasam, ask, sanat ve varolus icin farkli hedefler tahayyül ediyor.