Ispanya, uluslarin Don Quijotesidir. Dünyayi kurtarmaya calisir, güvenlige ve refaha sirtini döner, ele gecmez binlerce hayali kovalar. Bu mantik ötesi donkisotca seferlerde kendini tüketir. Sehirleri harap olur. Tarlalari coraklasir. Araplardan kalma kanallari tikanir, bahceleri kurur. Kendi efsanesini yaratir Ispanya. Mutluluk ve refahi, ilimlilik ve barisi ne yapsin

1920lerin sonunda Eleftheros Logos gazetesinin dis haber muhabiri olarak gittigi Ispanyada Nikos Kazancakis yikilmis bir imparatorlugun kalintilarinda yasayan kücük insanlari, gezgin sövalyelerin at sürdügü günlerden beri degismemis ucsuz bucaksiz bir tasrayi, Ispanyadan yolu gecen tüm kültürlerin biraktigi rengarenk mirasi bulmustu. O günlerde Ispanya, karanlik ve korkunc bir yüzyila izini birakacak varolus krizinin tam ortasindaydi. Icsavas felaketinden önce, bulutlarin toplanmasini olacaklari bilmeden izleyen Kazancakis, savas sirasinda tekrar Ispanyaya dönmüs ve ülkeyi saran vahsete, Madridin düsüsüne bizzat taniklik etmisti.

Ispanya, Yasasin Ölüm, Kazancakisin deyimiyle bir yüzü mahzun ve hayalperest Don Quijote, bir yüzü pragmatist ve sen Sancho Panza olan bu esrarengiz ülkenin özünü tüm tezatlariyla, siddetiyle, güzelligiyle ve onuruyla anlatan bir yapit.

Ispanyanin Yunan edebiyatcilar tarafindan gec de olsa kesfedilmesini saglayan kitap.

- Emmanuel Hatzantonis