O ses ki kimi zaman yanikti. Hakkin kelimeleri o sesten husuyla süzüldü, gönüllerin derinliklerine. Bir nice titredi corak gönüller. Berekete kavusup nurunda yeserdiler.

O ses ki kimi zaman latifti. Letafetle süzüldü. Süzülen o kelimelerde müminleri ferahlatan vaat vardi.
O ses ki kimi zaman kilic gibiydi Keskindi. Coskuyla cagladi alem-i küfre, tevhidi haykirdi üzerlerine. Tevhidi kuvvetlendirdi, bütün gayretiyle.

O ses ki kimi zaman yumusakti. tatliydi. Rahmetin enginligini bu tatlilikta anlatti.
O ses ki sadirlari acandi. Sineleri yakandi.
O ses ki kalplere tesir edendi. Hasyetin ahenginde derinlere isleyendi.

O ses ki kimi zaman pek dokunakliydi. Peygamberlerin hayatlarini icli bir sekilde anlatti. Kimi zaman müjdeleyici, kimi zaman uyarici ayetlerle gönüllere akti. Mevla bu harika sesi hibe etti. O da onunla her millete hitap etti.
O billri sesi Kuran yoluna feda etti. O ses, Kuranin sesi oldu. Tilavet bahrinden Islam sahrasina bir günes gibi dogdu...