Yillar sonra okudugum pasajlarda, bugün bile onayladigim ve degerli buldugum düsüncelerimin yaninda, bugün icin yanlis veya zayif kaldigini fark ettigim fikirlerimle de karsilasiyordum. Sözünü ettigim bu yazilari gözden gecirirken yetmis yildan fazla sürmüs yasam serüvenim film seridi gibi gözlerimin önünden geciyordu. Hizli bir yasam ve degisim hikayesi ile karsilasmistim. Bu benim hikayemdi ve gazete kupürleri ile kitap sayfalarini karistirirken gecmisimle bir daha bulusmus olmaktan

hoslanmaya baslamistim.

Kimi zaman insanin, dün ne düsündügü,bugün ne düsündügü kadar önemli oluyor. Süphesiz kisinin kimligi,

ne dedigi, ne zaman söyledigi, nicin söyledigi ve söylediklerinin keyfiyeti...

Hepsi ayri bir öneme haizdir.



Günün sonunda kisi, eski hatalarini tekrarlamaktan kurtulabilecegi gibi gecmisteki basarilarini hatirlayarak da mutluluk duyabilir.

Fakat daha önemlisi; gelecek kusaklarin yasanmis hayat hikayelerinden ibret

alip aydinlik geleceklerini insa etme cabalarina kücük de olsa bir katki sunabilmektir...