Cumhuriyetten önce Türkler ve Yahudiler yasamlarini Kemeralti civarinda sürdürüyorlardi.
Cumhuriyetten sonra, Izmirin yeni burjuva sinifini olusturan bazi doktorlar, avukatlar, tüccarlar ve üst
düzey bürokratlar, Karantina ile Güzelyali arasindaki kiyi seridi üstünde, özellikle de Sadikbey semtinde
yerlestiler. Bu ailelerin büyük bir bölümü, yasadiklari kösklerin ve yalilarin sahipleriydiler. Semtte kiraci
olarak
oturanlarin
sayisi
cok
fazla
degildi.
Bugün, o eski Sadikbey yok... O eski yalilar yok... O eski aileler de yok... Sadikbey, simdilerde
kimliksiz bir semt... Rengi solmus bir fotograf karesi... Belleklerden silinmeye baslayan bir imge...
Unutulmaya yüz tutmus bir tarih... Eski semt sakinleri icin bir özlem... Yeni semt sakinleri icin ise, bir
tramvay
duraginin
adindan
öte
bir
sey
degil...
Iste bu kitabin yazilmasindaki amac; fotograflardan, anilardan ve bunlari destekleyen belgelerden
yararlanarak kent belleginin olusmasina katkida bulunmak, unutulmaya baslanan bir semt tarihini canli
tutmak,
gelecek
kusaklara
semtin
bu
dramatik
dönüsümünü
animsatmaktir.