Gerek Kuran-i Kerm ve gerekse hads-i serflerde hubb, muhabbet ve meveddet ile bunlardan türetilen kelimelerle epeyce yerde gecen sevgi kavrami, tasavvuf tarihinde ilk dönemlerden itibaren sflerin üzerinde durdugu, hakkinda cokca görüs serdettigi önemli kavramlardan biri olmustur. Nitekim bu kavram, Rabia Adeviyye v. 185801, Marf Kerh v. 200815, Zünnn Misr v. 245859 gibi sflerin görüslerinin temelini teskil etmis, Haris Muhasib v. 243257 ve Amr b. Osman Mekk v. 297910 gibi sfler tarafindan müstakil risaleler kaleme alinmasina sebep olmustur. Iste muhabbetle ilgili müstakil bir risale kaleme alanlardan birisi de XVII. asrin önde gelen seyh, alim ve sairlerinden olan Seyyid Azz Mahmd Hüday Hazretleridir. Hüday Hazretleri, Habbetül-Mahabbe Sevgi Tohumu adini verdigi Arapca kücük risalesinde Allah, Habbullah, Ehl-i Beyt muhabbetini ayet, hads ve büyük Allah dostlarinin sözleri, menkibeleri isiginda ele alip incelemistir. Elinizdeki bu eser, Hüday Hazretlerinin söz konusu risalesinin Osmanli Türkcesi ile yapilmis tercümesinin orjinal metninin yaninda bu metnin yeni harflerle ceviriyazili ve sadelestirilmis seklini ihtiva etmektedir. Eserde ayrica Hüday Hazretlerinin hayati, eserleri ve risalesinin kisa bir degerlendirmesi ile mütercim Mustafa Enver Efendinin hayati ve eserleri hakkinda anahatlariyla bilgiler yer almaktadir.
