Bu kitapta Tayyip Erdoganin kitlesi üzerindeki etkisi 5 faktörlü bir modelde aciklanmistir. Bilimsel analizlere göre; neo-liberal sistemin travmatize ettigi kitleler, binlerce yillik kolektif birikimlerini kullanarak, bilincdisi mekanizmalarla otoriteyi babasini sembolize eden liderlerin kanatlari altina siginmaktadirlar. Otorite koltuguna oturan lider ise, tipki bir baba gibi, daha cok otoriter davranmaktadir. Ülkemizde ise, NATOcu fasizmin ve neo-liberalizmin travmatize ettigi Türk toplumu, aralarindan bir lider cikartmistir. Bu travmalarin yakici gücü, Erdogan mitinin en önemli itici gücü haline gelmistir. Sonrasinda bu lider ya da kahraman, bilincdisi mekanizmalar yoluyla karizma ve otorite ile donatilmistir. Gercekte neo-liberal demokrasi, kitleleri ayakta uyutma, kandirma isidir. Ikna üretimi isidir. Otoriter liderlerin pesindeki kitleler ise, Erdogan gibi liderleri, paternalistik bag nedeniyle aileden birisi olarak görmektedirler. Iste bu nedenle, sistemin yarattigi illüzyonlarin degil, kendi kahramanlarinin yarattigi illüzyonlarin pesinden gitmektedirler. Bilincli olarak degil, cogunlukla bilincdisi ve icgüdüsel olarak... Erdogan olgusunu, alt siniflarin söylem dilini, psiko-mitolojisini, psiko-travmatolojisini ve kültürünün gizli kodlarini bilmeden degerlendirmek yaniltici olabilir. Tarafsiz bir bakis acisiyla, Erdogan icin siradan insanin, erkek egemen neo-liberalizme karsi verdigi, erkek egemen tepki tanimlamasini yapmak yanlis olmaz.
