YANAN SIIRLER
Düsünemiyorum, kafam almiyor
Hep bir kaybetme korkusu
Ve kimseye güvenemiyorum,
Aklimda binbir soru
Artik hic kimseyi sevemiyorum,
Cünkü sevdikce hep kirilan kalbim,
Paramparca ellerimde kaldi.
Ve hep bana düsen hayal kirikliklari oldu.
Beni bir tek annem anliyordu;
O da, kara topragin oldu.
Tasa dönen kalbim,
Carptikca ruhum daraliyor.
Herkese kapali olan kalbim,
Zalimligin kurbani oldu.
Sol cebimde siirlerim kaldi;
Onlarda yana yana kül oldu.
