Hemen her kitabin bir yazilma hikayesi vardir. Bu kitabin öyküsü aslinda Akhisarda Zeytincilik kitabini yazarken baslamistir. Söyle ki zeytincilik alaninda kabul edilen yasa ve yönetmeliklerle kosut, acilan kurslar, arazide uygulanmaya baslayan modern budama teknikleri sonucu ülkede hem agac sayisinda, hem elde edilen zeytin danesi miktarinda ciddi yükselislerin yasanmis, zeytinyagi üretiminde cagdas ülkelerde yasanan teknolojik gelismelerin ülke capinda uygulanmasi sonucunda rekor artislara ulasilmistir. Konu ile ilgili dönemin Istatistik Kurumunun yayinladigi istatistikler bu konuda mühim bir göstergedir. Ancak 1942 ve ardili birkac yilda ciddi bir düsüs oldugu gözlemlenmistir. Halk arasinda Szeytinde bir var- bir yok yilindan söz edilmektedir. Ancak 1942de görülen ürün kaybi bu tür bir denklemle aciklanamayacak kadar büyüktü ve agac sayisinda da düsüs vardir. Bunun temel nedeni 6 Ocak 1942 günü yasanan mezosiklondur. Söz konusu doga olayi filizlenmeye baslayan modern zeytincilik icin gercek bir felakettir.
Öte yandan Dünyayi kasip-kavuran II. Dünya Savasina fiilen girilmese de, ülkede savas ekonomisi uygulanmistir. Böylesi bir dönemde gerceklesen mezosiklonla birlikte yasanan tarimsal felaket sonrasi sadece zeytin degil, nerede ise tüm tarimsal ürünler karaborsaya düsmüstür. Bu da ülkeyi icinden cikilamaz bir kaosa sürüklemistir.
Elinizdeki calismada 1939-1945 sürecinde zeytincilikte yasanan tüm gelismeler ele alinmistir. Bu baglamda bu ülke halkinin 1939-1945 yillari arasinda yasanan karaborsa ve kaos ortami nedeni ile beceriksizlikle itham ettigi dönemin Cumhurbaskani Ismet Inönüye bir özür borcu vardir.