Yasiniz sizi asktan korumaz.

Ama ask bir dereceye kadar yasliliktan korur.
Jean Moreau
Elimde kalemim ve defterim, bos bir sayfada yine sadece seni ve sadece sana yazmaya basladim.
Öyle aklimdasin ki... Ah, sensiz kalmiyor muyum bazen, yikasim geliyor gördügüm bütün duvarlari... Ardinda seni bulurum saniyorum... Ne ayri koyduysa bizi, zaman ya da yollar, bir kalemde silesim geliyor. Sana dokunmami engelleyen ne varsa, bir bardagi yere carpip tuzla buz eder gibi parcalamak istiyorum. Seni düsledigim vakitlerde mavi bir yagmur basliyor, islaniyorum.
Ve nihayetinde sana kavusmak... Iste bunu düsünmek icimde kirilmis bütün aynalari tamir ediyor... Ögrenecegim cok sey var sana dair...