Arap, Fars ve Türk edebiyati kendi seyrinde devam ederken M. 7 yüzyilin basinda Arap Yarimadasinda Mekke sehrinde ortaya cikan Islam dini; tevhid ilkesi ve inanci dogrultusunda Araplarin tüm yasamini degistirmistir. Bu degisiklikten siir de nasibini almistir. Böylece Arap siiri cahili boyuttan Islam boyuta gecmistir. Bu durum, edebiyatin yeni bir hikayesinin yazilmaya baslamasini saglamistir. Yazilan bu yeni öykü, Arap Yarimadasinin sinirlarini asmis ve Araplarin ele gecirdigi topraklarda da varligini hissettirmistir. Bu öykünün ilk asamasi ise Sasan yani Iran cografyasinda yazilmistir. Gazel; Arap, Fars ve Osmanli gazeli olmak üzere üc boyutludur. Bu müsterekligin ortak noktalari oldugu gibi farkli noktalari da bulunmaktadir. Ortak nokta, gelenegi yansitmaktadir; farkliliklar ise gazelin aidiyetini göstererek onu yerli yapmakta ve bir cografyaya baglamaktadir. Ortak müsterekleri olan mazmun ve mefhumlar; Arap edebiyatindan alinmis, Fars edebiyatinda gelistirilmis ve Osmanli edebiyatina aktarilmistir. Bu müstereklerdeki fark ise sairlerin siir yeteneklerinde gizlenmistir. Fakat Fars ve Osmanli sairleri müsterek mazmun ve mefhumlari mahalli ve yerli yapma hususunda büyük basari göstermistir.
