Beste Melrose,

De eerste keer dat ik je ontmoette, was je een complete vreemdeling voor me. De tweede keer dat we elkaar zagen, was je mijn huisgenoot. Tijdens onze derde ontmoeting maakte je me duidelijk dat je de grootste nagel aan mijn doodskist zou worden.

Onder de douche zing je veel te hard en je maakt al het warme water op.

Je bent vreselijk bazig.

Je maakt mijn leven op alle mogelijke manieren nog ingewikkelder.

Maar hoe hard ik het ook probeer, ik kan niet stoppen met denken aan jou.

Om heel eerlijk te zijn, lukt het me niet op te stoppen met naar je verlangen.

Ik was van plan je dit allemaal te vertellen, mijn trots in te slikken en mijn wilde leven gedag te zeggen... Ik wilde je een kant van me laten zien, die niemand ooit nog heeft gezien. Maar toen kwam er een bekentenis die alles op z'n kop zette... Een bom die ontplofte en me compleet stil liet vallen.

Hoe heb ik dit niet zien aankomen?

Sutter

PS. Ik mis je...