Peyami Bey Cumhuriyet döneminde yetisen parlak zekalardan biridir. Düsünce ve edebiyat dünyamizdaki seckin yerini, sadece kendi emegi ile kazanan ikinci bir isim göremiyoruz. Yasitlarinin okula devam ettigi yillarda, O, ya Posta-Telgraf Nezaretinde calisiyordu yahut bir okulda ögretmenlik yapiyordu.

Sonraki yillarda yazilari ve konusmalarinda, saglam bir iradenin, yoksullugu, kamcilayan bir imkan olarak kullanabilecegini genclere anlatir ve kesinlikle ümitsiz olmamalarini ögütler. Arkadasi Yusuf Ziya Ortac, Onun parasiz, hatta ekmeksiz kaldigini ama, asla ümitsiz kalmadigini yazar. Üstelik büyük bir hastalik geciren bu cocuk, bütün ömrünü kalemine dayanarak, yani yazarak geciren ender basin mensuplarindandir.

Kendi kendini yetistirerek fikir ve sanat hayatimizin en parlak yildizlarindan olan bu insanin hayati, her okuyucu icin ilgi cekicidir. Türk Inkilabina Bakislar, bugün de ibretle okunmayi ve degerlendirilmeyi hak etmektedir. Bircok kavram ve bakis acisinin oradan günümüze kadar geldigi görülecektir. Objektif basligi altindaki fikralarinin ise, hala günümüze hitap eden icerikleri ve üstün üsluplari ile ne yazik ki taklit edilemez bir düzeyde kalislari düsündürücüdür. .

9. Hariciye Kogusu, Yalniziz ve Matmazel Noralyanin Koltugu gibi romanlari ise, daima edebiyatimizin köse taslari olarak anilacaklardir.

Hayati sürekli ve inancli bir mücadele icinde gecen Peyami Beyin, yüzlerle ifade edilen eserlerinden ancak iki yüz küsur kadari tespit edilebilmistir.